“SAPATES” , of de onuitsprekelijke diepte der dingen
(Sapate: oude franse term voor een waardevol geschenk verborgen onder een onopmerkelijk uiterlijk.)
Onder het alledaags uiterlijk van mensen en dingen rondom ons liggen verborgen schatten. Het essentiële is onzichtbaar...
Kijk met mij verder dan hun materialiteit, hun contouren en hun structuur, om ze te openen, te verkennen, te herontdekken. Maar pas op!
Dit opent van tal van innerlijke deuren, uw vertrekpunten voor reizen in de diepte der dingen.
Sporen op lichamen, voorwerpen, plaatsen die de fotograaf heeft willen vastleggen op papier. De tijd, onverstoorbaar, onvermijdelijk, heeft deze
sporen nagelaten in opeenvolgende lagen,palimpsesten die ons vertellen wat was, wat is, wat zal worden. Herinneringen van komen en
gaan, onzekerheid van de toekomst...
Het verschijnen houdt de impliciete aankondiging in van het verdwijnen. Opbouw, vernietiging, reconstructie: is transformatie niet
het fundamentele ingrediënt van het leven, een in vraag stellen van tijd en ogenblik?
“De dingen een tijdsduur, een vorm, een dikte geven, zodat men ze vanuit meerdere kanten tegelijk kan zien en waarnemen als een
vertoning”, is de rol die Robert Escarpit aan het boek toekent. Dit kan ook gelden voor de fotografie.
